ಬಂಧುತ್ವ : ಮಾನವಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ನೆಲೆ

ಬಂಧುತ್ವ : ಮಾನವಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ನೆಲೆ

ಭಾಷಾಸಮುದಾಯವೆಂದರೆ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಒಂದಾಗಿ ಹಲವಾರು ಸಹಸಂಬಂಧಿತ ಸೂತ್ರಗಳ ಸಂಕೀರ್ಣಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿ ಕೂಡಿಬಾಳುವುದು. ಹೀಗೆ ಬಾಳಲು ಸಮುದಾಯದಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ತ ನಿಯಮಗಳು, ರೀತಿಗಳು ಮತ್ತು ಕ್ರಿಯೆಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಸಮಾಜವು ಸಕ್ರೀಯ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಹಿನ್ನೆಲೆ, ಚರಿತ್ರೆ, ಭಾಷೆ, ಉದ್ದೇಶ, ಶಾರೀರಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಚಹರೆಗಳು ಹಾಗೂ ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಪರಿಸರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ. ಸಮಾಜವೆಂದರೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು, ಹೊಂದಾಣಿಕೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಒಂದು ಗುಂಪು, ಆದರೆ ಮರಗಳ ಅಥವಾ ಬಂಡೆಗಳ ಗುಂಪುಗಳು ಸಮಾಜವಾಗಲಾರವು. ಅದೂ ಅಲ್ಲದೇ ಜೀವಿಗಳಾದ ಮರಗಳು ಮತ್ತು ಮೃಗಗಳು ಮಾನವನ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸಲಾರವು. ಮರಗಳು ಜೀವಿಗಳಾದರೂ ಅವುಗಳಿಗೆ ಪರಸ್ಪರ ಅರಿವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಅಂದರೆ ತಮ್ಮ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ಮರವಿದೆ, ಅದು ತನ್ನ ಪಕ್ಕದ್ದು, ಇದರೊಡನೆ ಸಾಮಾಜಿಕವಾದ ಸಂಬಂಧ ವನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ಅದಕ್ಕೆ ಶಕ್ಯವಿಲ್ಲ. ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಗುಂಪಾಗಿ, ಒಂದು ಬಗೆಯ 'ಸಾಮಾಜಿಕ ಜೀವನ'ವನ್ನು ಸಾಗಿಸುತ್ತವೆಯಾದರೂ ಇದು ಪೂರ್ಣ ಸಾಮಾಜಿಕ ವಾಗಲಾರದು. ಏಕೆಂದರೆ, ಇವು ಕೂಡಿ ಬಾಳುವುದಕ್ಕೆ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ನಿಯಮ ಗಳು ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳಿಗಿಂತ ಜೈವಿಕ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳು ಮತ್ತು ಸಹಜ ಪ್ರೇರಣೆ ಅಥವಾ ಮೂಲ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯಿಂದಾಗಿ ಒಂದಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ.

ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಗುಂಪುಗಾರಿಕೆ ಮತ್ತು ಸಹಜೀವನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ಇದನ್ನು ಸಾಮಾಜಿಕ ಜೀವನವೆನ್ನಲು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಜೇನು ನೊಣಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಹ ಜೀವನವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತವೆ. ಕೆಲವು ಪಕ್ಷಿಗಳು, ಸಿಂಹ, ಕಪಿ ಮುಂತಾದ ಪ್ರಾಣಿಗಳೂ ಒಂದು ಗಂಡು ಒಂದು ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಕುಟುಂಬದ ರೀತಿಯ ಗುಂಪನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ತಮ್ಮ ಸಂಗಾತಿಗಳೊಡನೆ ಜೀವಿಸುತ್ತವೆ. ಇದನ್ನು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಗುಂಪು, ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಸಹ ಸಂಸಾರ ಜೀವನವೆನ್ನಬಹುದೇ ವಿನಃ ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾಮಾಜಿಕ ಗುಣಗಳನ್ನುಳ್ಳಂತಹ ಮಾನವ ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಲಾಗದು. ಮಾನವ ಮತ್ತು ಸಹಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಇತರ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಇರುವ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೆಂದರೆ ಸಂಸ್ಕೃತಿ. ಮಾನವನ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಅವನ ಸಮಾಜದ ಹುಟ್ಟಿನಿಂದಲೇ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತೆನ್ನುವುದನ್ನು ನಾವು ಈಗಾಗಲೇ ತಿಳಿದಿದ್ದೇವೆ. ಈ ಮಾನವ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯು ಮಾನವನ ಸೃಷ್ಟಿಯಾದರೂ ಅದು ಮಾನವನ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಬೀರುತ್ತದೆ, ಅವನ ಕುಟುಂಬ ಜೀವನ, ಕಳ್ಳುಬಳ್ಳಿ, ಸಂಘ-ಸಂಸ್ಥೆಗಳು, ಸಮುದಾಯಜೀವನ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಿಂದ ನಿರ್ಣಯಿಸಲ್ಪಟ್ಟಂತಹ ವಿಷಯಗಳು. ಇವುಗಳ ಸಂಘಟನೆ, ರಚನೆ, ಇರುವಿಕೆ, ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಣೆ ಮುಂತಾದುವು ಆ ಸಮಾಜದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾದುವು. ಸಂಸ್ಕೃತಿಯು ಜನಪದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ, ರಚನೆಯಲ್ಲಿ ತುಂಬ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ.

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಗಂಡ-ಹೆಂಡತಿ ಅವರ ಮಕ್ಕಳು, ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಅವರ ಆಶ್ರಿತರು ಹೀಗೆ ಹತ್ತಿರದ ಸಂಬಂಧಿಕರ ಒಂದು ಗುಂಪಿಗೆ ಕುಟುಂಬವೆನ್ನಬಹುದು. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಸದಸ್ಯರು ಒಂದೇ ಕಡೆ ಒಂದೇ ಚಾವಣಿಯ ಕೆಳಗೆ, ಒಂದೇ ಒಲೆಯ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಆಹಾರವನ್ನು ಬೇಯಿಸಿ ತಿನ್ನುತ್ತ, ಒಂದೇ ಕೋಶದಿಂದ ಕುಟುಂಬದ ಖರ್ಚನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವರು. ಕುಟುಂಬದ ಕಾರ್ಯಗಳು, ಅದರ ಬಗೆಗಳು ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿರುವ ಸದಸ್ಯರ ಸಂಖ್ಯೆ ಮತ್ತು ಬಗೆಗಳ ಆಧಾರದಿಂದ ಅನೇಕ ಭಾಗ ಮಾಡ ಬಹುದು, ತಂದೆ-ತಾಯಿಗಳು, ಅವರ ಅವಿವಾಹಿತ ಮಕ್ಕಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ ಚಿಕ್ಕ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಅಥವಾ ಮೂಲ ಕುಟುಂಬವು ಇಂದಿನ ಆಧುನಿಕ, ನಗರ ಹಾಗೂ ಔದ್ಯೋಗಿಕ ಸಮಾಜದ ಆದರ್ಶ ಕುಟುಂಬವಾದರೆ, ಜನಪದ ಅಥವಾ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಕ ಸಮಾಜಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ತಲೆಮಾರಿಗೆ ಸೇರಿದ, ಅನೇಕ ಹತ್ತಿರದ ಹಾಗೂ ದೂರದ ಸಂಬಂಧಿಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡ ಬೃಹತ್ ಅಥವಾ ವಿಸ್ತ್ರತ ಕುಟುಂಬವು ಆದರ್ಶವಾದದ್ದು. ಹೀಗೆ ಕಾಲಕಾಲಕ್ಕೆ ಕುಟುಂಬ ದಲ್ಲಿಯ ಸದಸ್ಯರ ಸಂಖ್ಯೆ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಗಳು ಬದಲಾಗುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರೂ ಕುಟುಂಬವು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಘಟನೆ ಮತ್ತು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಅತ್ಯಂತ ಅವಶ್ಯಕವಾದ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾ ಬಂದಿದೆ. ಆದರೆ ಇಂದು ಸಾಮಾಜಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳಿಂದಾಗಿ ಅದರ ಕಾರ್ಯ ಗಳಲ್ಲಿ ಕಡಿತವಾಗಿದ್ದು ಇದನ್ನು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿನ ಅನೇಕ ವೃತ್ತಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿವೆ.

ಮಾನವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ಸಾಮಾಜಿಕ ರಚನೆಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಕುಟುಂಬಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಅಥವಾ ವ್ಯಕ್ತಿ ಜನ್ಮ ತಾಳಿದ ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಜನ್ಮ ಕೊಡುವ ಕುಟುಂಬ ಎಂದು ಎರಡು ಭಾಗಗಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇದು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸ್ಥಾನಮಾನದ ರೀತಿಯಿಂದ ಮಾಡಿದ ವಿಭಜನೆ. ಅಂದರೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ತನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿಗಳ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ, ಈ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ್ದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಇದರಿಂದ ಅವನು ಪಾಲನೆ, ಪೋಷಣೆ, ಶಿಕ್ಷಣ ಮುಂತಾದುವುಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ಅಂದರೆ ಈ ಜನ್ಮ ತಾಳಿದ ಕುಟುಂಬವು ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು, ತಾನಾರು, ತನ್ನ ವೃತ್ತಿ ಏನು, ತನ್ನವರಾರು, ಹೀಗೆ ಅನೇಕ ವಿಷಯಗಳ ಬಗೆಗೆ ಅವನಿಗೆ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಅವನ ವರ್ತನೆಯನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತದೆ, ಅವನ ನಡುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸುತ್ತದೆ. ಇದೇ ರೀತಿ ತಾನು ಜನ್ಮ ಕೊಟ್ಟ ಮನೆ ತನ್ನದಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ, ಮಕ್ಕಳು ಮುಂತಾದುವುಗಳ ಜೊತೆಗೆ ತನ್ನ ಆಸ್ತಿ, ತನ್ನ ಯಜಮಾನಿಕೆ ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಜನ್ಮ ಕೊಟ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸೇರಿದ್ದು, ತನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿಗಳು ತನ್ನನ್ನು ಪಾಲಿಸಿ ಪೋಷಿಸಿದಂತೆ ಇಲ್ಲಿ ತಾನೂ ತನ್ನ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪಾಲಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಇರುತ್ತದೆ.

ವಿವಾಹವಾದ ನಂತರ ಗಂಡ-ಹೆಂಡಿರು ಎಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವ ಆಧಾರದ ಮೇಲೂ ಕುಟುಂಬಗಳನ್ನು ಭಾಗ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಇದರಂತೆ ಸಂಬಂಧಿಕರು ಕೂಡಿ ಇರುವ ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ಗಂಡ ಹೆಂಡಿರೇ ಸ್ವಂತವಾಗಿ ಬೇರೆ ಇರುವ ಕುಟುಂಬ ಎಂದು ಎರಡು ಭಾಗ ಮಾಡಬಹುದು. ಮೊದಲನೆಯ ರೀತಿಯ ಕುಟಂಬಗಳಿರುವ ಸಮಾಜಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಸ ವಾಗಿ ವಿವಾಹವಾದರೂ ವರ ಅಥವಾ ವಧುವಿನ ತಂದೆ ತಾಯಿಗಳ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಮನೆಗೆ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಅಂದರೆ ಪಿತೃ ಪ್ರಧಾನವಾದ ಸಮಾಜಗಳಲ್ಲಿ ವರನು ವಿವಾಹವಾದ ನಂತರ ವಧುವನ್ನು ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ಕರೆತರುತ್ತಾನೆ. ಮಾತೃ ಪ್ರಧಾನವಾದ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ವಧು ವಿವಾಹವಾದ ನಂತರವೂ ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಉಳಿಯುತ್ತಾಳೆ ಆಕೆಯ ಗಂಡನೇ ಆಕೆಯೊಡನೆ ಜೀವಿಸಲು ಬರುತ್ತಾನೆ. ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಆಕೆ ತನ್ನ ತವರು ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಉಳಿಯುತ್ತಾಳೆ. ಮತ್ತು ಆಕೆಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಮಕ್ಕಳು ಆಕೆಯ ತಾಯಿಯ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರುವುದರಿಂದ ಅವರ ಪಾಲನೆ-ಪೋಷಣೆಯನ್ನು ಆಕೆಯ ಅಣ್ಣ-ತಮ್ಮಂದಿರು, ಅಂದರೆ ಮಕ್ಕಳ ಸೋದರ ಮಾವಂದಿರು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ಸಮುದಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಗಂಡ-ಹೆಂಡಿರು ವಧುವಿನ ಅಥವಾ ವರನ ತಂದೆ-ತಾಯಿಗಳೊಡನೆ ಅಥವಾ ಅವರು ವಾಸವಾಗಿರುವ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿಯೂ ವಾಸಮಾಡಲು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಆಗ ಈ ಹೊಸ ದಂಪತಿಗಳು ಬೇರೆ ಯಾವುದಾದರೊಂದು ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ವಾಸ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬ ನಿಯಮವಿರುತ್ತದೆ.

ಇದೇ ರೀತಿ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿರುವ ಸದಸ್ಯರ ತಲೆಮಾರಿನ ಆಧಾರದ ಮೇಲೂ ಅನೇಕ ಬಗೆಯಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಬಹುದು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ವಿವಾಹ ಆದ ಕೂಡಲೇ, ಇನ್ನೂ ಮಕ್ಕಳಾಗದೇ ಇರುವ ಗಂಡ-ಹೆಂಡಿರ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ತತ್‌ಪೂರ್ವ/ಭಾವೀ ಕುಟುಂಬ ಎಂದೂ ಮುಂದೆ ಮಕ್ಕಳಾಗಿ ಅವರಿಗೆ ವಿವಾಹವಾಗಿ, ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ಹುಟ್ಟಿದಾಗ ಇದನ್ನು ವಿಶ್ವತ ಕುಟುಂಬವೆನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಹಿಂದೂ ಸಮಾಜದ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಶೇಷವೆಂದರೆ ಅವಿಭಕ್ತ ಕುಟಂಬ. ಈ ಕುಟುಂಬವು ಅನೇಕ ವಿವಾಹಿತ ಜೊತೆಗಳು, ಅವರ ಮಕ್ಕಳು, ವಿಧವೆಯರು, ವಿಧುರರು, ಹತ್ತಿರದ ಸಂಬಂಧಿಗಳು, ಅಂಗವಿಕಲರು, ಪರದೇಶಿಗಳು, ಅನಾಥ ಬಂಧುಗಳು ಹೀಗೆ ಅನೇಕ ಜನರು ವಾಸವಾಗಿರುವ ಒಂದು ಬೃಹತ್ ಕುಟುಂಬ. ಕುಟುಂಬದ ಆಸ್ತಿ ಯಾರೊಬ್ಬ ರಿಗೂ ಸೇರಿರದೆ ಇಡೀ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿರುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ ಹಿಂದೆ ಇದ್ದ ಸದಸ್ಯರು, ಆಗಿರುವ ಸದಸ್ಯರು ಮತ್ತು ಮುಂದೆ ಬರಬಹುದಾದ ಸದಸ್ಯರು ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ಹಕ್ಕು ಇರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಇವರಾರೂ ತಮ್ಮ ಹಕ್ಕನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿ, ಆಸ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಭಾಗ ಕೇಳಲು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಯಾವೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸೇರಿರದೆ ಇಡೀ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಯಾವುದಾದರೂ ತಾವು ಈ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಕರೆಂದು ಹೇಳಿಕೊಂಡು ಬಂದಲ್ಲಿ ಅವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ಜೀವನಾಂಶಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಹಕ್ಕಿರುತ್ತದೆ. ಇವರೆಲ್ಲರೂ ಆ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿಯ ಅತ್ಯಂತ ಹಿರಿಯ ಪುರುಷ ಯಜಮಾನ್ಯ ದಡಿಯಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸುತ್ತಾರೆ. ಎಲ್ಲರ ಗಳಿಕೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಯ ಒಂದೇ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ.

ಕುಟುಂಬವು ಯಾವ ರೀತಿಯದಿನ ರೂ ಯಾವುದೇ ಸಮಾಜ ಮತ್ತು ಕಾಲಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ರೂ ಅದು ತನ್ನದೇ ಆದ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ೧ ವಂಶಾಭಿವೃದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಬೆಳವಣಿಗೆ ೨. ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ವಿನಿಮಯ ೩. ಧಾರ್ಮಿಕ ಕಾರ್ಯಗಳು ೪. ಆರ್ಥಿಕ ಕಾರ್ಯಗಳು ೫. ಸದಸ್ಯರ ಮೇಲೆ ನಿಯಂತ್ರಣ ೬. ಸದಸ್ಯರ ಸಂರಕ್ಷಣೆ ೭. ಸದಸ್ಯರ ದೈಹಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳ ಪೂರೈಕೆ ಮತ್ತು ೮. ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಮುಂತಾದ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ದೊಡ್ಡ ಪಟ್ಟಿಯನ್ನೇ ಮಾಡಬಹುದಾದರೂ ಇಂದು ಅನೇಕ ಕಾರ್ಯಗಳು ಕುಟುಂಬದ ಕ್ರಿಯಾವಲಯದಿಂದ ಹೊರಗೆ ನೆರವೇರುತ್ತಲಿರುವುದರಿಂದ ಅವು ಮಹತ್ವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿವೆ. ಆದರೆ ಅತ್ಯಂತ ಅವಶ್ಯಕವಾದ ಮತ್ತು ತಾನೇ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಅದು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಕಳ್ಳು-ಬಳ್ಳಿ ಶಬ್ದವೇ ಸೂಚಿಸುವಂತೆ ಅದು ರಕ್ತ ಸಂಬಂಧಿಗಳು ಮತ್ತು ವಿವಾಹದಿಂದ ಆದ ಸಂಬಂಧಿಗಳೂ ಸೇರಿದ ಒಂದು ಗುಂಪು. ಸಂಬಂಧಿಕರನ್ನು ರಕ್ತ ಸಂಬಂಧಿಕರು ಮತ್ತು ವಿವಾಹದಿಂದ ಸಂಬಂಧಿಗಳಾದವರು ಎಂದು ಎರಡು ಗುಂಪು ಮಾಡಬಹುದು. ಕಳ್ಳು ಎಂದರೆ ಕರುಳು-ರಕ್ತ. ಒಂದೇ ಮೂಲದ ಅಥವಾ ತಂದೆ-ತಾಯಿಗಳ ರಕ್ತವನ್ನು ಹೊಂದಿದವರು ರಕ್ತ ಸಂಬಂಧಿಗಳಾಗುತ್ತಾರೆ. ಈ ಸಂಬಂಧಿಕರನ್ನು ಒಂದೇ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿಸುವುದು ಸರ್ವಸಾಮಾನ್ಯ. ಆದರೆ ಇವರು ಅನೇಕ ಕುಲ, ಬೆಡಗು ಅಥವಾ ಗೋತ್ರಗಳಿಗೆ ಸೇರಿರಬಹುದು.

ಯಾವುದೇ ಸಮಾಜವನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಿದರೂ ಅದು ವಂಶಗಳಾಗಿ, ಕುಲಗಳಾಗಿ ಮತ್ತು ಗೋತ್ರದ ಗುಂಪುಗಳಾಗಿ ವಿಭಜಿತವಾಗುತ್ತದೆ. ಗೋತ್ರದ ಗುಂಪು ದೊಡ್ಡದಿದ್ದು ಅದನ್ನು ಕುಲ, ಬೆಡಗು, ಬಳ್ಳಿಗಳೆಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಈ ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರಿದವರು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಡೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಸಂಪರ್ಕವಿಲ್ಲದೆ ವಾಸವಾಗಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು 'ಯಾವುದಾದರೂ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಕೂಡಿದಾಗ ತಮ್ಮ ಗುಂಪಿನ ಬಗೆಗೆ ಅಭಿಮಾನ ತಾಳುತ್ತಾರೆ.

ಮತ್ತು ತಾವು ಅಣ್ಣ-ತಮ್ಮಂದಿರೆಂಬ ಭಾವನೆಯಿಂದ ಪರಸ್ಪರ ಸಹಕಾರ, ಸಹಾಯ ಮುಂತಾದು ವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ಹೊರಗಿನಿಂದ ಬಂದ ತಮ್ಮ ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರಿದವರಿಗೆ ಊಟ, ವಸತಿ ಮತ್ತು ಸಹಕಾರಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ಇವರಲ್ಲಿ ಯಾವ ಕಾರಣದಿಂದಲೂ ವಿವಾಹ ಸಂಬಂಧಗಳು ಏರ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ವಿವಾಹ ಸಂಬಂಧದ ಬಗೆಗೆ ವಿಚಾರ ವಿನಿಮಯ ಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಪೂರ್ವದಲ್ಲೇ ತಮ್ಮ ಗೋತ್ರದ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿ ಇಷ್ಟ ಬೇರೆಯಾಗಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತಾರೆ. ಈ ಗೋತ್ರದ ಗುಂಪು ದೊಡ್ಡದಿದ್ದು ಪ್ರಾದೇಶಿಕವಾಗಿಯೂ ಇತರ ಸದಸ್ಯರು ಚದುರಿ ಹೋಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಕೂಡುವುದು, ಬೆರೆಯುವುದು ವಿರಳವಾದರೂ ಸಂಧಿಸಿದಾಗ ಇವರೊಳಗಿನ ಸಂಬಂಧಗಳು ಮಧುರವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಇವರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕುಲದೈವದ ಜಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ ಸಂಧಿಸಬಹುದು. ಆಗ ವೈಯುಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಮಾತುಕತೆಗಳಲ್ಲದೆ ತಮ್ಮ ಬೆಡಗು/ಕುಲಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವರು ಯಾವ ಯಾವ ನಾಡಿನಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ, ಎಷ್ಟು ಜನರಿದ್ದಾರೆ, ಅವರ ಸ್ಥಿತಿಗತಿಗಳೇನು ಮುಂತಾದುವುಗಳ ಬಗೆಗೆ ವಿಚಾರ ವಿನಿಮಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

. ಗೋತ್ರ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ವಂಶಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಈ ವಂಶಗಳು ಯಾರಾದರೊಬ್ಬ ಪ್ರಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಹೆಸರಿನಿಂದ ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತವೆ. ಇವು ಗಾತ್ರ/ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಗೋತ್ರದ ಗುಂಪಿಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕವಿದ್ದು ಈ ಸದಸ್ಯರು ಒಂದೇ ಕಡೆ ಅಥವಾ ಒಂದೇ ಊರು ಅಥವಾ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ನೆಲಸಿದ್ದು, ಅನೇಕ ವೇಳೆ ತಮ್ಮ ಆಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಇವರು ಜೊತೆ ಜೊತೆಯಾಗಿ ವಾಸವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಮತ್ತು ಅನೇಕ ವೇಳೆ ಆಸ್ತಿ ವಿಭಾಗ, ವೈಮನಸ್ಸಿನಿಂದಾಗಿ ಅನ್ನೋನ್ಯವಾದ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದಿಲ್ಲ ಆದರೂ ತಮ್ಮವರೆಂಬ ಅಭಿಮಾನವಿದ್ದು ಅನ್ಯಗೋತ್ರ ಅಥವಾ ವಂಶಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವರು ವಿರುದ್ಧ ಬಂದಾಗ ಸೆಣಸುತ್ತಾರೆ. ಇವರಲ್ಲಿನ ಸಂಬಂಧಗಳು ಮಧುರವಾಗಿದ್ದರೆ ಇವರು ತಮ್ಮ ವೃತ್ತಿ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಹಾಗು ಧಾರ್ಮಿಕ ರಿಯಾಯತಿಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಾಗಿಯೇ ಆಚರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಒಂದೇ ಕಡೆ ವಾಸವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಮಕ್ಕಳು, ಸ್ತ್ರೀಯರು ಒಟ್ಟಾಗಿಯೂ ಇರುತ್ತಾರೆ. ದಿನನಿತ್ಯದ ಅನೇಕ ಬೇಡಿಕೆಗಳಿಗೆ ಅವರು ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತಾರೆ. ತಮ್ಮ ಕುಲದೈವದ ಜಾತ್ರೆಗೆ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ, ಯಾರಾದರೊಬ್ಬರು ಬರಲಾಗದಿದ್ದರೆ ಅವರ ಪರವಾಗಿ ಪೂಜೆ, ಕಾಣಿಕೆಗಳನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆಸ್ತಿಗೆ, ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಮತ್ತು ದಿನನಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಬೇಕಾಗುವ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಇವರು ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರ ಅರಸುತ್ತಾರೆ. ಎಲ್ಲರೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಹಿರಿಯರ ಹಬ್ಬ ಮುಂತಾದುವನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಈ ರಕ್ತ ಸಂಬಂಧಿಕರು ಅಥವಾ ದಾಯಾದಿಗಳಲ್ಲದ ಉಳಿದ ಸಂಬಂಧಿಕರೆಲ್ಲರೂ ನೆಂಟರು ಅಥವಾ ಬಳ್ಳಿಗೆ ಸೇರಿದ ಸಂಬಂಧಿಕರು. ಈ ತರಹದ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ವಿವಾಹ ಸಂಬಂಧದ ಮೂಲಕ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುವುದು. ತನ್ನ ಅಕ್ಕ-ತಂಗಿಯರನ್ನು, ಅತ್ತೆಯರನ್ನು ವಿವಾಹದಿಂದ ಬೇರೆ ಗುಂಪಿಗೆ ಕೊಡುವುದರಿಂದ ಅಥವಾ ತನ್ನ ತಾಯಿ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮಂದಿರ, ಹೆಂಡಂದಿರ ಕಡೆಯ ಸಂಬಂಧಿಕರೆಲ್ಲರೂ ನೆಂಟರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಈ ನೆಂಟರ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಸಂಬಂಧಗಳು ರಕ್ತ ಸಂಬಂಧದ ಗುಂಪಿನಿಂದ ಬೇರೆಯೇ ಆಗಿರುತ್ತವೆ. ಇದರ ನಡೆವಳಿಕೆ, ಸಂಬಂಧಗಳು ಬೇರೆಯೇ ಇರುತ್ತವೆ. ಆಸ್ತಿಗಾಗಿ ಇವರಲ್ಲಿ ಜಗಳ ಅಥವಾ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ನಿತ್ಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಊರುಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಯಾವುದಾದರೂ ವಿಶೇಷ ಸಂದರ್ಭಗಳಾದ ವಿವಾಹ, ನಾಮಕರಣ ಮುಂತಾದ ಸಂತೋಷ ತರುವ ಅಥವಾ ಸಾವು, ಸಂಕಟ ಮುಂತಾದ ದುಃಖದ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಗಳಾಗಲು ಬರುವುದರಿಂದ ಇವರ ಸಂಬಂಧಗಳು ಉತ್ತಮವಾಗಿರುತ್ತವೆ.

ವಿವಾಹದಿಂದ ಬಂದ ಸಂಬಂಧಿಕರಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಹತ್ವರವಾದ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ. ಇವರಲ್ಲಿ ಸೋದರಮಾವ, ಸೋದರ ಅಳಿಯ, ತಾಯಿಯ ಅಕ್ಕ-ತಂಗಿಯರು, ತಂದೆಯ ಅಕ್ಕ-ತಂಗಿ ಹೀಗೆ, ಸೋದರಮಾವ ಮತ್ತು ಅಳಿಯ: ಸೊಸೆಯರಾಗಿ, ಹೆಂಡತಿಯ ತಂಗಿ ಅಥವಾ ಅಕ್ಕ ಇವರುಗಳ ನಡುವೆ ನಗೆಬಾಟಿಯ ಸಂಬಂಧಗಳು ಇರುತ್ತವೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅಜ್ಜಿ-ಅಜ್ಜ ಮತ್ತು ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿಯೂ ನಗಾಟಿಕ ಸಂಬಂಧಗಳಿರುತ್ತವೆ.

ಸೋದರ ಅತ್ತೆ ಮತ್ತು ಮಾವ, ಸೋದರ ಅಳಿಯ ಮತ್ತು ಸೊಸೆ ಇವರುಗಳ ನಡುವೆ ನಗೆಚಾಟಿ ಸಂಬಂಧವಿರುವುದಕ್ಕೆ ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ನಡುವೆ ಇರುವ ಸಂಬಂಧಗಳೇ ಕಾರಣ. ಹೆತ್ತತಾಯಿಗಳು ತಮ್ಮ ಅಣ್ಣ-ತಾಯಿ ಇದ್ದಂತೆ. ತಮ್ಮ ಸೋದರಿಯನ್ನು ಮತ್ತು ಆಕೆಯ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ನೋಡಲು ಬರುವಾಗ ಇವರು ಏನಾದರೂ ತಿನ್ನಲು ತರುತ್ತಾರೆ. ತನ್ನ ತಾಯಿಗೆ ಆತ್ಮೀಯನಾದ್ದರಿಂದ ಇವರು ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಆತ್ಮೀಯ. ಇವರೊಡನೆ ಸಲಿಗೆಯಿಂದಿದ್ದು ನಗೆಚಾಟಿಯ ಸಂಬಂಧವನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ. ಇವರ ಸಂಬಂಧವು ಸದಾ ತಿದ್ದುವ, ಬೈಯ್ಯುವ ತಂದೆ, ದೊಡ್ಡಪ್ಪ, ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ, ಅಜ್ಜ, ಅಜ್ಜಿ ಮುಂತಾದವರಂತಿರದೆ ಬೇರೆಯದೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲದೆ ಈ ಪ್ರೀತಿಯ ಸೋದರಿಯ ಮಗಳು ಇವರ ಮುಂದಿನ ಮೆಚ್ಚಿನ ಬಾಳ ಸಂಗಾತಿಯಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಜನಪದ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಾವನ ಮಗಳು ಅಥವಾ ಮಗನ್ನು ವರ್ಣಿಸಿರುವ ಅನೇಕ ನಿದರ್ಶನಗಳಿವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, 'ಮಾವನ ಮಗಳೇ ಮೋಹದ ಗಿಣಿಯೇ' ಎಂದು ಹಾಡಿರುವುದು ಮಧುರ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.

ಇದೇ ರೀತಿಯಾಗಿ ತಾಯಿಯ ಸೋದರನಿಗೆ ತನ್ನ ತಂಗಿ ಅಥವಾ ಆಕೆಯ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಮಮತೆ ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧವಿರುವಂತೆ ತಂದೆಯ ಅಕ್ಕ-ತಂಗಿಯರಿಗೂ ತಮ್ಮ ಅಣ್ಣ ಅಥವಾ ತಮ್ಮರ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಇದು ಈ ಇಬ್ಬರು ಸೋದರಿಕೆ ಸಂಬಂಧಿಕರಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ, ವಿಶ್ವಾಸ ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬಗೆಯ ಸ್ಪರ್ಧೆಯನ್ನೇ ತರುತ್ತದೆ. ಅನೇಕ ವೇಳೆ ಇದು ಜಗಳದಲ್ಲಿಯೂ ಪರಿಣಮಿಸಬಹುದು ಅಲ್ಲದೆ ಇಂತಹ ನಡವಳಿಕೆಯು ಅನೇಕ ಸಾಮಾಜಿಕ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ತಂದಿದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಸೋದರಿಕೆ ವಿವಾಹ, ಬಾಲ್ಯ ವಿವಾಹ ಮುಂತಾದುವು ಮುಖ್ಯವಾದವು. ಒಂದೇ ಗುಂಪಿನಲ್ಲೇ ವಿವಾಹ ಸಂಬಂಧಗಳು ನಡೆಯುವುದರಿಂದ ಅನೇಕ ರೋಗಗಳು,

ಆವ ಹಿಕ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ನೂನ್ಯತೆಗಳು ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತವೆ.

ಇದರಿಂದಾಗಿ ಆ ಜನರು ಕ್ರಮೇಣ ಯಾವುದಾದರೊಂದು ವಂಶಪರಂಪರಾಗತವಾಗಿ ಬರುವ ರೋಗಕ್ಕೆ ಗುರಿಯಾಗಬಹುದು, ಇಲ್ಲವೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪವಾಗಿ ಕ್ಷೀಣವಾಗಬಹುದು. ಎರಡನೆಯದಾಗಿ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಹಾಗೂ ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿಯೂ ಇದು ತೊಂದರೆಗಳು ತರುತ್ತದೆ, ವಿವಾಹ ಸಂಬಂಧವು ಹೊರಗಿನ ಗುಂಪುಗಳೊಂದಿಗೆ ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಹೊಂದಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈ ಹೊಸ ಗುಂಪಿನಿಂದ ಬರುವ ಅಥವಾ ಗುಂಪಿಗೆ ಹೋಗುವ ವ್ಯಕ್ತಿ ಈ ಎರಡು ಗುಂಪುಗಳ ನಡುವೆ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಒಡಂಬಡಿಕೆಗೆ ಸಹಾಯ ವಾಗುತ್ತದೆ. ಪರಸ್ಪರ ಸಂದರ್ಶನ, ವಸ್ತುಗಳ ವಿನಿಮಯ, ನಡವಳಿಕೆ ಮುಂತಾದುವು ಇದಕ್ಕೆ ಸಹಾಯಮಾಡುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಒಂದೇ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ವಿವಾಹವಾಗುವುದು ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನೆರವಾಗಲಾರದು.